Schaken: "Dat noemen ze dan Kuipvrees en dat had ik wel" | OneFootball

Ruben Schaken kijkt met een trots gevoel terug op zijn periode bij Feyenoord. De voormalig rechtsbuiten maakte in de zomer van 2010 transfervrij de overstap van VVV-Venlo naar De Kuip. De Rotterdammers hadden op dat moment een schuld van veertig miljoen euro en ook de sportieve prestaties waren ondermaats.

"Ik moet eerlijk zeggen, mijn eerste jaar bij Feyenoord was zwaar," vertelt de 42-jarige Schaken in de podcast De Klank Van. "Verder is het een fantastische club, met een groot verleden. Ik heb een Ajax-verleden, dus dat was in het begin wel even moeilijk. Veel supporters gooiden dat voor je neus. Ik werd toch uitgescholden en noem het allemaal maar op."

"Het was meestal bij de warming-up. Ik begon bij Feyenoord als basisspeler en vervolgens kwam ik op de bank terecht, ik moest nog wennen. Als je op een gegeven moment de warming-up doet aan de rechterkant, dat wil je niet weten. Op een gegeven moment moet je warmlopen tot de cornervlag. De afstand werd steeds korter, want ik begon steeds af te snijden. Het doet pijn als je eigen supporters je uitschelden", blikt Schaken terug.

De rechtsbuiten zette al snel de knop om en wilde zich bewijzen bij Feyenoord. "Dat gevoel kreeg ik later, eerst was er de pijn. Ik moet wel zeggen: om sommige dingen die ze roepen ging ik wel stuk. Zakkenvuller, kut-Amsterdammer, ga naar 020 joh, ga maar zitten, je komt er toch niet in. Op dat moment lach je het weg, maar het komt wel aan. Mentaal kom je dan niet heel lekker het veld in. Dat noemen ze dan Kuipvrees, dat had ik wel, moet ik eerlijk toegeven."

"Ik was een actiespeler en op een gegeven moment haalde je hem er dan uit, daar betrapte ik mijzelf ook op. Toen zei ik tegen mezelf: die knop moet om, anders ga ik het niet redden." Schaken raakte vervolgens geblesseerd, en na die periode werd alles anders voor de aanvaller. "Koeman kwam als trainer en Van Geel als nieuwe TD. Ze hebben me een maand gegeven in de voorbereiding om te laten zien of ik selectiewaardig was om te blijven of verhuurd moest worden."

Schaken wist zich uiteindelijk te ontwikkelen als basisspeler en was bepalend in het elftal van trainer Ronald Koeman. "Bij mijn tweede invalbeurt tegen Heracles scoorde ik, maar eigenlijk bleek het een assist omdat de keeper hem op zijn naam kreeg. Die wedstrijd erna stond ik in de basis en heb ik onder Koeman bijna drie jaar gespeeld."

Mooie momenten

Wat Schaken heeft ervaren als mooiste moment in zijn tijd bij Feyenoord? "Dat we terugkwamen na Heerenveen en tweede werden. Nu zou je dat nooit vieren, maar als je kijkt naar waar wij toen vandaan kwamen. PSV en Ajax hadden allemaal ingekocht en wij hebben het gedaan met talenten uit de jeugd. Ik kwam van VVV naar Feyenoord en keek mijn eigen uit naar die jongens van 18, 19 en 20. Ze moesten nog wennen aan de intensiteit, maar ze stonden er wel gelijk."

"Ik heb wel echt gezien hoe topsport bedreven moet worden. Ik stond elke training tegenover Martins Indi. Wij waren echt goede vrienden, maar tijdens de training mocht er niet gepraat worden. Hij was extreem op een goede manier. Ik heb op de training vaak hoofd tegen hoofd gestaan, want hij maakte tackles. Dan zei die weer 'ik train hoe ik speel'. Op een gegeven moment begreep ik het wel, want ik moest ook beter worden", deelt Schaken zijn herinneringen.