Anderlecht krijgt weeral belangrijke voetballes van Westerlo: Kemphanen brengen zoveel meer energie en duelkracht en winnen oververdiend | OneFootball

Westerlo is nog niet gered, maar heeft wel een levensbelangrijke driepunter gepakt tegen Anderlecht. Op de laatste speeldag moeten ze wel nog tegen Beerschot. Mogelijk biedt de laatste in de stand wel meer tegengewicht dan wat Anderlecht zondag liet zien. Ronduit dramatisch was het!

Anderlecht kreeg er net voor de match nog twee man bij in de al volle ziekenboeg: Théo Leoni moest afhaken met een verzwikte enkel en Leander Dendoncker was ziek. Daarom puzzelde David Hubert een ploeg bij elkaar met Rits, Stroeykens en Hazard op het middenveld en Huerta en Edozie op de flanken.

Op papier niet slecht, op het veld... dramatisch

"Op papier zeker geen slechte ploeg", klonk het in de perszaal. Veel beweging, veel techniek en redelijk wat creativiteit. Tja, op het gras was het heel wat anders dan op papier. Na 2 minuten stond Westerlo al op voorsprong na een hoekschop waarbij Frigan vrij kon inkoppen.

Anderlecht probeerde de bakens te verzetten, maar verloor tegen de derde laatste in de staand alle duels. Geen enkele kans kregen ze bij elkaar gevoetbald. Er zakten er veel door de mand: Rits, Vazquez en Edozie om er maar een paar te noemen. Maar ook Mario Stroeykens en Colin Coosemans gingen in de fout.

Stroeykens verloor de bal op het middenveld en Haspolat zag Coosemans ver uit zijn doel staan. Nu moet u weten dat Anderlecht voor de aftrap de toss won en besliste om van kant te wisselen. De zon scheen zo recht in de ogen van de verdedigers en doelman Coosemans vertikte het echter een petje op te zetten. Haspolat zijn bal vanop 50 meter ging zomaar tegen de netten. Coosemans grabbelde er hopeloos naast: 2-0.

Aanval Anderlecht onbestaande

Westerlo was heer en meester en kreeg nog twee dotten van kansen. 't was weeral zo'n pijnlijk namiddagje voor Anderlecht in Het Kuipje zoals ze er wel al meer gekend hebben. Niks maar dan ook niks lukte bij de Brusselaars. Geen inzet, geen grinta, geen energie... Met Vazquez als exponent. De Argentijn was amper aanspeelbaar en kon amper een bal bijhouden als hij er één zag. We hadden ook de indruk dat hij zich verstopte.

De tweede helft was niet veel beter. Op het uur - zoals intussen de gewoonte is - begon David Hubert te wisselen. Angulo en Ashimeru kwamen erop, maar de besrte kans was voor Westerlo. Yow vergat bij een razendsnelle counter echter dat Frigan was meegespurt en wijd open voor goal stond.

Wat een aanvallend gepruts was dat bij paars-wit? Edozie, Hazard, Vazquez, Huerta... allemaal mochten ze gerust een buis krijgen. Als al je aanvallers dit niveau halen, kan je geen wedstrijden winnen. Uiteindelijk zou het in de tweede helft ook geen echte kans krijgen. Dan weet je dat het moeilijk wordt... De legendarische woorden van Bob Peeters zijn ook hier van toepassing.