Giggs haatte Arsenal: "Bergkamp was niet zo goed als Cantona" | OneFootball

In een periode waarin Manchester United en Arsenal doorgaans om de titel streden, werd United dat jaar kampioen met één punt voorsprong op The Gunners. In de FA Cup ontmoetten beide rivalen elkaar in de halve finale, waarin Giggs een legendarisch doelpunt maakte door te scoren na een solo vanaf eigen helft. Dennis Bergkamp had daarvoor overigens een penalty gemist.

Giggs vertelt in een interview met de Daily Mail dat hij een enorme hekel aan Arsenal had. "Ik mocht die ploeg gewoon niet. Ik mocht Vieira niet, omdat hij een smerige speler was. En ik mocht Petit niet, omdat hij lang haar had", aldus de huidige bondscoach van Wales, die ook van Bergkamp en Robert Pires geen hoge pet op had. "Terwijl Pires echt een hele aardige gozer is als je hem nu ontmoet. Bergkamp? Nah, ik zei altijd tegen mezelf dat hij niet zo goed was als Eric Cantona."

"Ik keek de spelers van Arsenal niet eens aan, ik kende ze niet en wilde ze ook niet kennen. Ik liet mezelf niet toe om één van hen te bewonderen. Zo zat ik niet in elkaar", zegt Giggs. "Die intense afkeer moest je gewoon in je hoofd krijgen, het was pure motivatie voor ons. Maar diep van binnen wisten we dat ze een geweldige ploeg waren en die rivaliteit betekende alles voor ons. Nog meer dan de rivaliteit met Liverpool destijds."

Hoewel de gewonnen Champions League-finale tegen Bayern München één van de grootste prestaties uit Giggs' carrière is, kende de linkspoot voor een groot deel een frustrerende avond in Camp Nou. Door de schorsingen van Roy Keane en Paul Scholes moest Sir Alex Ferguson puzzelen op het middenveld en startte Jesper Blomqvist op de linkerflank en Giggs op rechts. David Beckham was centrale middenvelder.

"Ik denk dat ik dit nog nooit eerder heb gezegd, maar iets in mij zegt dat ik die avond centraal op het middenveld had moeten staan. Het ging tussen mij en Becks en ik voelde dat ik meer invloed zou kunnen hebben gehad", gaat hij verder. "Maar dat is geen excuus. We wisten dat we geschiedenis konden schrijven en met nog tien minuten te gaan leek die kans verkeken. Nachtmerrie."

"Normaal gesproken zei ik dan dat je altijd nog een kans krijgt, maar we speelden toen zó slecht dat ik helemaal geen hoop meer had. Mijn gedachten dwaalden al een beetje af en ik vroeg me af of ik ooit nog in zo'n finale zou staan." United poetste in een bizarre blessuretijd een achterstand weg door goals van Teddy Sheringham en Ole Gunnar Solskjaer (2-1).