El Ahmadi: "Ik nam het veel serieuzer als Van Hanegem iets over mij zei" | OneFootball

Karim El Ahmadi praat nog altijd met veel liefde over Feyenoord, de club waar hij 266 wedstrijden voor speelde en een mooi aantal prijzen mee won. De voormalig middenvelder verschijnt nog regelmatig op het veld als analist, maar de spelers zelf komt hij ook vaak tegen. El Ahmadi woont namelijk nog altijd in Rotterdam, in dezelfde woontoren als waar veel Feyenoorders hun appartement hebben.

"Er zijn wel echt veel jongens die daar wonen. Heel af en toe maken we dan een praatje", opent El Ahmadi in De Klank Van op Feyenoord ONE. "Mijn neefje kent Zerrouki ook goed, dus dan spreek je hem soms wel even. Maar vaak komen ze ook moe van de training, dus dan willen ze snel mogelijk naar boven. Het zijn gewoon leuke gasten."

El Ahmadi had tijdens zijn spelerscarrière niet verwacht dat hij analist zou worden. "Ik was daar ook niet echt mee bezig, maar als je stopt wordt je voor veel programma's gevraagd. Uiteindelijk ben ik er gewoon in gegroeid. Op het begin was het maar één keer per week, maar nu is dat twee en soms drie keer per week. Omdat ik zelf nog niet precies weet wat ik wil, is het leuk. Ik zou bij Feyenoord meelopen als jeugdtrainer, maar die ambitie zit er nu echt nog niet in bij mij."

In zijn periodes bij Feyenoord heeft El Ahmadi niet alleen hoogtepunten beleefd, zo blikt hij terug op toen het minder ging na zijn komst vanaf FC Twente. "Toen werd ik wel afgemaakt door analisten. Derksen en Van der Gijp maakten ons wel echt af. Alleen toen ik ouder werd kon ik het ook beter een plek geven en motiveerde het mij juist. Toen ik jonger was en ik een 'miskoop' en 'koning van de middencirkel' was, toen had ik er wel veel moeite mee. Ik vond het alleen nog lastiger als oud-voetballers het zeiden, die ook op hoog niveau hebben gespeeld."

"Ik nam het veel serieuzer als bijvoorbeeld Van Hanegem iets over mij zei. Dan ging ik toch wel denken dat ik nog beter mijn best moest doen. Feyenoord werd in de media toch wel anders benaderd. Ik kan me nog een wedstrijd herinneren tegen Ajax, toen viel ik ook heel slecht in. Van der Gijp zei toen dat het wel een handicap leek. Als je dat dan hoort als speler, doet het wel wat met je. Niet elke speler kijkt een programma, maar je krijgt het dan wel doorgestuurd van familie of vrienden."

Aanvoerderschap

Vervolgens kwam in de podcast een fragment voorbij waarin een aantal supporters El Ahmadi beschreven als aanvoerder. De voormalig prof kreeg een glimlach op zijn gezicht. "Jullie hebben er zeker honderd gevraagd en drie waren er positief", lacht El Ahmadi. "Het is leuk om te horen. Pas nadat ik was gestopt met voetballen voelde ik eigenlijk echt hoe positief mensen waren bij Feyenoord. Als voetballer had ik het eigenlijk nooit echt in de gaten, maar nu praten mensen nog steeds over dat kampioensjaar."

Zeker tijdens zijn laatste jaren bij Feyenoord was El Ahmadi echt een voorbeeld in de selectie. Dat is ook precies wat hij wilde uitstralen. "Elke training aanwezig zijn en altijd tot het gaatje gaan. Ik was 32 toen ik aanvoerder werd en dan ben je wel heel veel bezig met die jonge gasten om ze te helpen. Je moet het hele team bij elkaar houden en zorgen dat je er tussen komt als er opstootjes komen. Gio werd net aangesteld als trainer, dus die probeerde ik ook echt te helpen als een verlengstuk."

"Laatst hoorde ik ook weer een discussie of Timber wel of niet een goede aanvoerder zou zijn. Ik vind wel echt dat Timber met die aanvoerdersband nog meer stappen heeft gemaakt", concludeert El Ahmadi. "Ik denk niet dat een aanvoerdersband je een betere voetballer maakt, maar je bent wel met heel Feyenoord bezig en echt het hele team. Dat is wel wat een aanvoerder doet."

Ambities als trainer?

Ondanks zijn rol als aanvoerder had El Ahmadi niet direct de ambitie om door te groeien naar het zijn van een trainer. "Door de bond van Marokko ben ik wel gevraagd om een cursus betaald voetbal te volgen. Dan krijg ik hem versneld, dus ik zit er wel aan te denken om die te volgen. Nu heb ik nog helemaal geen papieren. Daar is het nu wel alleen nog voor Azië en Afrika, maar misschien dat het over een paar jaar nog veranderd. Op dit moment zie ik mezelf nog niet als trainer."