Vergeten voetballer #35: Pius Ikedia | OneFootball

Vergeten voetballer #35: Pius Ikedia | OneFootball

Icon: Ajax1.nl

Ajax1.nl

·24 November 2020

Vergeten voetballer #35: Pius Ikedia

Article image:Vergeten voetballer #35: Pius Ikedia

De vergeten voetballer is een speler, die in dienst van Ajax is geweest en die op ons als supporters een onuitwisbare indruk heeft gemaakt. Of een Ajax-voetballer waar wij goede en warme herinneringen aan hebben beleefd, een voetballer die bekend is geworden door een incident of gewoon om zijn verdiensten voor onze mooie club. In deel 35 van deze rubriek richten wij onze aandacht op een destijds groot Afrikaans talent, die het helaas voor Ajax en zichzelf niet heeft gered.  Maar die later door een bijna noodlottig ongeval toch nog in het nieuws kwam: Pius Ikedia.

Op 11 juli 1980 werd in Lagos (Nigeria) een loopwonder geboren, die luisterde naar de naam: Pius Ikedia. Als jeugdige speler wilde de ouders van Pius hem bij een voetbalclub aan laten sluiten. De keuze was enorm, want alleen al in de stad Lagos zijn er alleen al 190 (!!) clubs.


OneFootball Videos


Ivoorkust geeft hem het zetje naar Europa

Dat is een niet normaal aantal voetbalclubs. Voetbal is sinds 1990 enorm populair geworden in Nigeria. Het land had al een geweldige naam in het Afrikaanse voetbal. In 1994 deed het land voor het eerst mee aan een WK. Vele kinderen wilde door deze deelname graag op voetbal. En zo ook kleine Pius. Nigeria liet op de allereerste WK deelname een goede indruk achter. De Nederlander Clemens Westerhof had de eer als coach het team te leiden. In de eerste ronde waren er direct overwinningen op Bulgarije en Griekenland. Het verloor alleen van Argentinië. In de tweede ronde verloor het helaas van vice-wereldkampioen Italië. Grote man bij de “the Super Eagles” was JayJay Okocha. Okocha was een groot voorbeeld van Pius. Net als de spits Yekini. Pius koos uiteindelijk om te gaan voetballen bij Okin Oloja Ventures. Daar ontwikkelde de kleine, maar pijlsnelle buitenspeler zich stormachtig. Ikedia werd een groot talent, die al gauw bij de topclubs in Europa in het vizier kwam. In 1997 maakte Ikedia de overstap van zijn jeugdclub naar de Premier League club Bendel Insurance FC . Een van de bekendste speler van de club was ooit Peter Odemwingie (60 interlands en 10 goals). De club werd in het verleden twee keer landskampioen van Nigeria (1973 en 1979), maar was in de tijd dat Ikedia daar speelde geen hoogvlieger op het hoogste niveau. Twee jaar duurde het voor Ikedia totdat de lokroep van de Ivoriaanse topclub ASEC Mimosas. De club uit Abidjan stond altijd heel erg bekend om zijn beroemde jeugdopleiding. Spelers zoals Yaya Toure, Kolo Toure en Emmanuel Eboue begonnen hun carriere bij de club. Een jaar duurde zijn loopbaan bij Mimosas, totdat er een Europese club het aandurfde om het Nigeriaanse talent in te lijven. Het werd uiteindelijk een enkeltje Amsterdam.

Volgende stap: Amsterdam

In de zomer van 1999 wilde Ajax maar wat graag Ikedia aan de selectie toevoegen. Het is vaak al gezegd ook in de afgelopen edities, maar het jaar 1999/2000 zal veel Ajax-supporters nooit meer vergeten. Echter, dan is dat omdat de club zoveel succes had dat jaar. Trainer was Jan Wouters en technisch directeur was Danny Blind. Mocht je nog steeds de documentaire nog niet hebben gezien, dan moet je echt “Daar hoorde zij engelen zingen” kijken. Daarbij krijg je als supporter een unieke inkijk bij de grootste club van Nederland. Dat is te vergelijken met de twee jaar geleden verschenen “Sunderland till i die” van Netflix. Ikidia moet zich in een speeltuin van wanorde hebben gevoeld. Als jonge speler uit een land, dat totaal niet te vergelijken is met Nederland, werd er niet altijd de goed met jonge spelers omgegaan. Daar kon Chivu ook over mee praten. Ajax speelde een dramatisch seizoen. In maart 2000 werd Jan Wouters uit zijn lijden verlost en nam Hans Westerhof het stokje over. Dat werd ook geen succes, maar hij redde nog net het seizoen door Europees voetbal te behalen. Ajax werd dat jaar 5e. Een van de slechtste resultaten uit de historie.  Ikidea mocht maar in twee wedstrijden invallen. Het werd voor de jonge Nigeriaan een seizoen om snel te vergeten, net als alles wat Ajax een warm hart toedroeg.

Pius moest wachten tot het volgende seizoen om zijn echte doorbraak mee te maken. Met een A-contract op zak gooide Ikedia vanaf het begin het schroom een beetje van zich af. Ajax had besloten dat een seizoen als het voorgaande nooit meer mocht plaatsvinden. Ondanks de aanwezigheid van Brian Laudrup lukt het niet, dus besloot Ajax tot een nieuwe kwaliteitsinjectie. André Bergdolmo, Tomás Galasek en Steven Pienaar kwamen de ploeg versterken. Ook kwam er een nieuwe trainer in de persoon van Co Adriaanse. Adriaanse koos zoals vaak voor de jeugd. Ook Andy van der Meijde kwam terug van een verhuurperiode. De speelstijl van Adriaanse lag Ikedia goed. Velen zagen in hem de vervanger van Babangida. Kampioen werden ze niet, maar de derde plaats was al beter dan het seizoen ervoor. 16 wedstrijden speelde Ikedia in zijn echte eerste seizoen. Dat is een respectabel aantal voor de pijlsnelle Nigeriaan. Hij scoorde 1 doelpunt (uitwedstrijd tegen RKC Waalwijk).

Net niet goed genoeg

Het volgende seizoen moest Ikedia een vaste plek zien af te dwingen. Helaas voor Ikedia werd dat het niet. Adriaanse vertrok in November 2001 en werd vervangen door Ronald Koeman. De huidige trainer van Barcelona kwam uit Arnhem en tekende in november 2001 een contract als hoofdtrainer van Ajax. De reden dat Koeman heel graag bij Ajax aan de slag wilde gaan, was de aanwezigheid van een waanzinnige selectie. Door veel Ajax-supporters wellicht een van de allerbeste selecties ooit. Als je alleen al enkele namen de revue laat passeren, dan was dat jaar om je vingers als Ajacied bij af te likken. Zlatan, Chivu, Maxwell, Mido, van der Vaart, Trabelsi, Heitinga en Wamberto. De laatste was al speler van Ajax maar verdrong Ikedia voor een basisplaats. In het succesvolle seizoen 2001/2002 werd Ajax weer eens kampioen. Ikedia had helaas voor hem een bescheiden aandeel in de zegetocht. 14 wedstrijden speelde hij in totaal en weer met maar 1 goal (in de gewonnen uitwedstrijd tegen Willem II). Pius realiseerde zich dat hij een goede voetballer was, maar net niet goed genoeg voor Ajax. Om zijn carriere niet op de reservebank te laten doodbloeden moest hij voor een transfer gaan.

Ikedia koos uiteindelijk voor het ambitieuze RBC. In de zomer van 2003 tekende Ikedia bij de club uit Roosendaal. Twee seizoenen zou zijn carriere bij RBC duren. Het eerste seizoen speelde Ikedia eindelijk weer eens nagenoeg een volwaardig seizoen. 27 wedstrijden en weer 1 goal waren zijn persoonlijke resultaten. Niet dat hij echt opvallend was, maar dat was sowieso bij een club als RBC lastig. De club speelde vaak met de kont tegen het strafschopgebied. Dat zorgde wel voor ruimte voorin voor Ikedia, maar dan moest iemand hem wel aanvoeren van bruikbare ballen en dat soort spelers liepen er nu eenmaal niet rond bij RBC. In het tweede seizoen bij RBC was de Nigeriaan regelmatig geblesseerd. Dat zorgde ervoor dat hij maar 12 wedstrijden speelde in het seizoen 2004/05, maar daarin scoorde hij wel 4 keer. Maar in de wedstrijden die hij speelde was hij vaak heel erg belangrijk voor RBC. Ikedia groeide uit tot een publiekslieveling. En ondanks dat hij regelmatig door blessures geteisterd werd, had hij een groot aandeel in de 12e plek van de Roosendalers. En dat wekte de aandacht van AZ Alkmaar.

Ieder jaar een nieuwe club

In de zomer van 2005 tekende Ikedia voor AZ. AZ was ook ambitieus en Ikedia had de pech dat internationals Meerdink en Sektioui het erg goed deden voorin bij de Alkmaarders. Dat en het feit dat Ikedia wederom erg vaak geblesseerd was, had tot gevolg dat hij maar tot 12 wedstrijden kwam. AZ zag dat Ikedia niet de oplossing was en Pius had door dat de kansen op spelen steeds kleiner werden. En weer ging hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ikedia vond deze uitdaging in Waalwijk, waar RKC hem nog wel een kans wilde geven. Maar de stap naar RKC brak iets bij hem. De entourage van het stadion en het elftal waar hij in speelde was niet de reden waarom hij naar Europa was gegaan. Pius mistte de uitdaging. En voor het eerst van zijn carriere koos hij voor het geld. Oekraïens geld welteverstaan. En met die stap naar Metaloerh Donetsk gaf hij ook een beetje een grote carriere in Europa op. Het werd een vreselijk seizoen. Ikedia kon nooit zijn draai vinden en dat resulteerde in maar 3 wedstrijden. Pius was er doodongelukkig en de volgende club diende zich al weer aan. Ikedia werd een nomade. Want het seizoen erop koos Ikedia toch weer voor wat zekerheid en ging hij terug naar zijn oude liefde, RBC Roosendaal. Het warme nest in Roosendaal moest Pius weer een beetje vertrouwen geven ten opzichte van de koude die hij mee had gemaakt in Donetsk. RBC speelde inmiddels in de Eerste Divisie. Maar Pius vocht in Roosendaal meer tegen zichzelf. Hij maakte alleen maar ruzie. En hij speelde daardoor maar 15 wedstrijden en zijn carriere ging letterlijk en figuurlijk als een nachtkaars uit. Nog twee keer koos hij daarna voor het geld. In 2010 trok hij naar Azerbeidzjan en het seizoen erna streek hij nog wat Cypriotisch geld op in Noord-Cyprus. Daarna was de koek echt op. Zijn carriere als Betaald voetbalspeler zat erop. En besloot hij toch weer terug te keren naar Nederland. Nadat hij al eerder op proef was bij de amateurclub IJsselmeervogels, koos hij voor de Oostzaanse club OFC. Daar vond hij de rust en het plezier weer terug. Al was het niet op het niveau wat hij zich voor had gesteld, Pius was er wel gelukkig.

Het noodlot slaat toe

En zijn oude liefde Ajax lonkte weer. Niet voor het eerste elftal, maar voor Lucky Ajax. Want eenmaal bij Ajax te hebben gevoetbald, dan wordt je als speler nooit vergeten. Vaak heeft Ajax een kil imago gehad, maar iedereen die de club goed kent weet dat dat beeld niet klopt. En zo geschiedde dat ook voor Ikedia. In de zomer van 2016 speelde hij graag nog wedstrijdjes met Lucky Ajax mee, totdat in Augustus van 2016 het noodlot echt toesloeg. Tijdens een wedstrijd van Lucky Ajax in Haarlo zakte Ikedia in elkaar. Door kordaat optreden (d.m.v. reanimatie) van de verzorger en keeper van de plaatselijke amateurvereniging kwam Ikedia weer bij. Uiteindelijk liep het goed af, waar het zeker slechter af had kunnen lopen. Voor Ikedia was voetballen nu echt afgelopen. Zijn gezondheid was hem alles. In 2016 was Ikedia voetballer af.

De ajax supporters herinnerden hem aan zijn ontzettende hoge snelheid. En zijn lach was daarbij zijn handelsmerk. De prestaties op het veld waren niet groots, maar het was wel een van de grote Afrikaanse talenten die we hebben gehad. Ikedia zal voor altijd Ajacied blijven.

View publisher imprint