Belgische scheidsrechter merkt het grote verschil qua respect nu hij in Japan mocht fluiten: "Ik vrees dat het een frustratie wordt als ik terugkeer naar België" | OneFootball

Nathan Verboomen is de voorbije maand niet te zien geweest op de Belgische velden, en daar is een bijzondere reden voor. De scheidsrechter kreeg de kans om wedstrijden in Japan te fluiten.

“De J-League nodigt al langer internationale refs uit om nieuwe inzichten op te doen. Dit jaar werd voor het eerst een Belg gevraagd en ik had het geluk dat de voetbalbond mij selecteerde", vertelt hij in HLN.

Zijn ervaringen in Japan zijn ronduit positief. “Ik kan het amper beschrijven. Voetbal wordt hier op een totaal andere manier beleefd dan in Europa. Uren voor de wedstrijd lopen supporters van beide teams gewoon door elkaar. In het stadion zitten ongelofelijk veel kinderen en vrouwen.”

Maar wat hem vooral opvalt, is het respect voor scheidsrechters. “Als ik voor de wedstrijd samen met mijn assistenten het veld controleer, wordt er voor mij geapplaudisseerd. Niet door een paar honderd mensen, maar door duizenden.”

Ook na de wedstrijd blijft het respect behouden. “Voor de wedstrijd moeten alle spelers samen met de scheidsrechters in een line-up gaan staan en naar alle tribunes een buiging maken. Na de match doen we dat opnieuw en wordt er opnieuw geapplaudisseerd. Daar kunnen we in België nog iets van leren.”

Op sportief vlak zijn er ook verschillen met Europa. “Ze leggen hier heel hard de nadruk op effectieve speeltijd. Bij kleine trekfouten moet je zo veel mogelijk laten spelen, zodat het spel niet stilvalt. De mensen in het stadion moeten waar krijgen voor hun geld.”

Het gedrag van de spelers is eveneens opvallend. “Ze weten dat en beginnen dus niet te reclameren als ik niet fluit. Buiten nu en dan eens een enkeling, maar dat is het. En iets wat hier helemaal niet bestaat: spelers die de scheidsrechter omsingelen om te klagen. Dat zie je hier gewoon niet.”

Dat laatste baart Verboomen zorgen voor zijn terugkeer naar België. “Ik vrees dat het een kleine frustratie wordt als ik straks weer op een Belgisch veld sta en er opnieuw tien spelers rond mij komen staan. Het kan dus écht anders.”