8 mei 2002: De dag waarop Feyenoord Europa veroverde in een stad vol rouw | OneFootball

Op 8 mei 2002 schreef Feyenoord geschiedenis. In een kolkende Kuip versloegen de mannen van Bert van Marwijk het Duitse Borussia Dortmund met 3-2 en kroonden zich tot winnaar van de UEFA Cup. Het werd een avond vol euforie, vreugde én emotie. Een dag die nog altijd voortleeft in de harten van Feyenoorders – en niet alleen om sportieve redenen.

Voetbal met een zwarte rand

Twee dagen voor de finale werd Nederland opgeschrikt door de moord op politicus Pim Fortuyn. De aanslag zorgde voor nationale rouw en zette ook de finale op losse schroeven. Feyenoord wilde het duel aanvankelijk uitstellen, maar uiteindelijk werd besloten dat de wedstrijd doorgang zou vinden. Een huldiging op de Coolsingel zat er echter niet in, om veiligheidsredenen. Voor velen kreeg de finale daarmee een beladen karakter.

Op de dag van de wedstrijd liepen talloze supporters langs de bloemenzee bij het Rotterdamse stadhuis, waar ook veel Feyenoordsjaals tussen lagen. Daarna trok het Legioen massaal richting De Kuip, waar de spanning voelbaar was en de sfeer broeide. Iedereen wist: deze kans mocht niet gemist worden.

De wedstrijd zelf was er een voor in de boeken. Pierre van Hooijdonk opende de score uit een strafschop, na een overtreding op Tomasson waarbij Dortmund-legende Jürgen Kohler met rood kon vertrekken. Niet veel later knalde Van Hooijdonk een vrije trap achter Jens Lehmann: 2-0. Vlak na rust bracht Amoroso Dortmund terug in de wedstrijd met een benutte penalty, maar Jon Dahl Tomasson herstelde snel de marge: 3-1. Een fraaie volley van Jan Koller zorgde voor de 3-2, maar verder liet Feyenoord het niet komen.

Aanvoerder Paul Bosvelt mocht als tweede Feyenoorder ooit de UEFA Cup omhoog houden, precies 28 jaar na Willem van Hanegem in 1974. Volwassen mannen huilden, De Kuip ontplofte, en Rotterdam vierde feest – zij het ingetogen, zonder Coolsingel.

Doelman Edwin Zoetebier noemde de winst later het hoogtepunt van zijn loopbaan. “Halverwege het toernooi beseften we: dit kan wel eens lukken. We scoorden overal, thuis én uit. En de groep was sterk, niet alleen de basis, maar ook de bank was van waarde.” Naast Zoetebier stonden spelers als Gyan, Van Wonderen, Paauwe, Rzasa, Kalou, Ono, Van Persie, Tomasson en natuurlijk Van Hooijdonk op het veld. Kees van Wonderen kijkt met trots terug: “In 2002 hadden we voor het eerst echt het gevoel dat we een elftal van topniveau hadden. Het was gericht opgebouwd, met kwaliteit op elke positie.”

Een dag om nooit te vergeten

De impact van die dag reikt verder dan alleen het voetbalveld. Supporter Marco schreef jaren later een emotioneel eerbetoon aan zijn broer René, die op 8 mei 2002 in het stadion zat en vijf jaar later op 36-jarige leeftijd overleed. “Voor hem blijft dat de mooiste dag van zijn leven,” schreef Marco. “Volwassen mannen stonden met tranen in hun ogen toen Bosvelt de beker omhoog hield. Wat een ontlading.”

Feyenoord – Borussia Dortmund (3-2)